Als je je beter voelt door te glimlachen, zou een permanente frons je dan verdrietig of depressief maken? Wie heeft er geen vriend of vriendin gehad die naar je toe kwam en vroeg "Gaat het? Je lijkt moe of gestrest", zelfs als je je uiterste best doet om "normaal te lijken"? Het is duidelijk dat je "je hart op je mouw draagt" zodat de hele wereld het kan zien, hoe kunstig je pogingen om het te verbergen ook lijken.

Laten we het begrijpen

Deze en andere psychoanalytische rariteiten beginnen hun weg te vinden naar de mainstream lichaamsfoto-industrie, waar de look-good-feel-good generatie "kuren" nodig heeft voor het ouder lijken en de psychologische bagage die rondslingert om onze levenservaringen te laten zien. Zoals elk individu voorbij hun gladde In je puberjaren kijk je in de spiegel en zie je gezichtsrimpels, verslapte wangen, fronsrimpels, kraaienpootrimpels rond je mond, afnemende vorm en volume van je lippen, ingevallen wangen en rare vetophopingen in je gezicht.

Botox Therapie - De nieuwe man in de straat van de psychoanalyticus. Verdriet kan geleidelijk overgaan in een stabiele melancholie die het slachtoffer in de fauteuil van de psychiater kan doen belanden, naast het gebruik van antidepressiva. Aan de andere kant van het emotionele spectrum is aangetoond dat het verlichte gezicht van een lachend persoon een cascade aan "gelukshormonen" zoals endorfine aanmaakt, die een gemeten toename laten zien precies op het moment dat er gelachen wordt.

Hormonale factor

Op dit delicate kruispunt tussen hersenhormonen en fysieke verschijningen komt dus het concept van de Botox depressietherapie en wat het aantoonbaar doet. Een van de populairste cosmetische procedures om gezichtsspieren te ontspannen en zo en de hangende droevige hangbuikuitdrukking die deze gezichtstransformatie aangeeft, leidt Botox een geheim leven als mogelijk effectief middel in de strijd tegen depressie.

Hoe? Door de gezichtsspieren subtiel te veranderen en te ontspannen, en fronsrimpels en diepere plooien in de huid die ontstaan door jarenlang gespannen spieren en gebruik vrijwel volledig te elimineren. De Nuts And Bolts Theorie Onthuld - Verander Je Uiterlijk En Verander Je Mentale Toestand. Verdriet en melancholie, hoewel waarneembaar in de uiterlijke verschijning van een individu, is een psychologisch fenomeen dat behandeld kan worden met medicijnen en behandelingen gericht op de geest.

Denk aan

Verrassende recente onderzoeksresultaten onthullen echter dat gezicht De verwijderingsbehandeling met Botox verminderde niet alleen de verschijning van een "permanente frons", maar leidde ook tot een meetbare verbetering van de emotionele stemming van deze patiënten. Hier is het lichaam redenering. Als de geest een stemming en "look" kan creëren, dan kan het lichaam een look creëren om een "mood" te creëren.

Gezichtsspieren kunnen de stemming mogelijk net zo goed controleren als de hersenen dat kunnen. Effectiever dan antidepressiva? Nogmaals, de lichaam-geest matrix toont aan dat het steeds ingewikkelder wordt en dat simplistische concepten niet alle invloedsfactoren meenemen. Dit lijkt misschien absurd en contra-intuïtief. Beschouw het als het equivalent van stoppen met door lichamelijke symptomen te verhelpen, zoals het stoppen van rode ogen of niezen, in plaats van je te richten op een verzwakt of het voorkomen van blootstelling aan allergenen.

Eindnoot

Het klinkt vreemd, maar tests met Botox leidden tot een bijna twee keer zo grote afname van depressies als met voorgeschreven antidepressiva. Er gebeurt iets en dat "iets" zit in de gezichtsspieren en hoe ze samenwerken met de hersenen om onze stemmingen te co-produceren. Vergelijkbare resultaten voor mensen met Mobius-verlamming. Is dit excentriek of zijn er al hints van dit fenomeen bekend? Het blijkt dat een zeldzame vorm van gezichtsverlamming, het Mobius-syndroom genaamd, herhaaldelijk aangeeft dat slachtoffers van wie het gezicht niet kan buigen en bewegen veel lagere psychologische antwoorden vertonen op allerlei alledaagse gebeurtenissen. In de psychoanalytische literatuur zijn gevallen te vinden waarin professionele acteurs en actrices tijdelijk een slecht humeur hebben door het voortdurend uitbeelden van ongelukkige functiepersonages. De artiesten verlaten het toneel, maar door de voortdurende viscerale spanning van het uitbeelden van wanhoop, eindigen ze met het "absorberen" van hun functie in die mate dat hun leven zich begint te vullen met verdriet en depressie.