Hoe zit het met de kankeronderzoeksindustrie?

Wereldwijd zetten vele vrijwilligers zich in om geld in te zamelen voor kankeronderzoek en liefdadigheidsinstellingen voor kanker. Vele honderdduizenden anderen werken in de industrie als verzorgers, of onderzoeken, schrijven voor, diagnosticeren en produceren medicijnen. Enorme bedrijven spenderen fortuinen aan kankeronderzoek. Wat heeft kankeronderzoek na al die tijd en miljarden precies onthuld?

Laten we het begrijpen

Er zijn regelmatig doorbraken geweest in onze kennis van kanker, maar weinig vooruitgang in de behandeling ervan. Modern onderzoek naar kanker begon in de jaren 1940 en 50 toen wetenschappers stoffen isoleerden die kankercellen die in een petrischaaltje groeiden of leukemiecellen in laboratoriummuizen vernietigden. Vroege overwinningen in chemotherapie bepaalden de snelheid en kregen veel aandacht in de media, ondanks het feit dat ze hoogstens van toepassing waren op 5% van de kankertherapieën. De mensheid dienen door belangrijke ziekten op te lossen heeft een celebrity-status, er is veel kudos en er hangt een Hollywood-achtige sfeer aan deze zaken.

Kankeronderzoek is een actie met veel publiciteit en af en toe wordt er een wetenschappelijke behandeling gevonden die brede erkenning krijgt, zoals de HPV-16 proef, maar deze is slechts van toepassing op de behandeling van een klein deel van de kankersoorten. De hype in de massamedia maakt deel uit van de manier waarop we tegen kanker aankijken. Vroege ontdekkingen wekten de verwachting dat er een wondermiddel was... therapieeen 'wondermiddel' dat de ontdekker beroemd zou maken door kanker over de hele wereld te behandelen.

Goed om te weten

Het idee komt deels voort uit aspirineDe eerste kogel die op magische wijze zijn weg vindt naar de pijn en deze vermindert. In de jaren '50 en '60 werden enorme en kostbare onderzoeksprojecten opgezet om elke bekende chemische stof te testen om uit te vinden of deze effect had op cellen. Je herinnert je misschien de ontdekking van de Madagaskar maagdenpalm (Catharansus Roseus), die alkaloïden aantoonde (vinblastine en vincristine) die nu nog steeds worden gebruikt in chemotherapie. Taxol, een behandeling voor borst- en eierstokkanker, kwam oorspronkelijk van de taxusboom.

Een behandeling voor slokdarmkanker en kleincellige longkanker, bekend als 'Etoposide', werd afgeleid van de meiappel. In'Plants Used Against Cancer' van Jonathan Hartwell worden meer dan 3000 planten gediagnosticeerd met klinische en folkloristische bronnen voor de behandeling van kanker, waarvan van ongeveer de helft is bewezen dat ze enig effect hebben op kankercellen in een reageerbuis. Wanneer van deze planten kunstmatige medicijnen worden gemaakt, worden enkele chemicaliën verspreid en wordt de rest van de plant meestal weggegooid.

De medicinaal actieve moleculen worden uit de plant gehaald en gemodificeerd tot ze uniek zijn. Dan wordt de chemische stof gepatenteerd, krijgt het een nieuwe naam en wordt het geanalyseerd. In de eerste fase wordt het getest op dieren, in de volgende fase wordt de dosis bepaald en in fase 3 wordt het getest op mensen. Tegen de tijd dat het wordt geaccepteerd door de Federal Drugs Authority (in de VS) of de Medicines and Healthcare Products Regulation Agency (M.H.R.A.) in Groot-Brittannië, kunnen de ontwikkelingskosten voor een nieuw medicijn oplopen tot vijfhonderd miljoen dollar, die uiteindelijk moeten worden terugverdiend van de klant.

Behandelingen

Naast 'behandelingsgericht' onderzoek, zoals het vinden van stoffen die kankercellen aantasten, gaat het fundamentele onderzoek naar verschillen tussen kankercellen en normale cellen gewoon door. In de afgelopen 30 jaar heeft dit onderzoek veel onthuld over ons karakter, maar nog steeds geen genezing. Hieronder volgen enkele recente onderdelen van het wetenschappelijk onderzoek naar kanker. Antilichaamgestuurde behandeling: dit is de eerste 'magic bullet'. Kankeronderzoekers gebruiken monoklonale antilichamen om gifstoffen direct naar de kankercellen te brengen zonder andere cellen te beschadigen.

• Chronobiologie: veel van wat er in ons lichaam gebeurt, wordt geregeld door cycli, van de vrouwelijke maandelijkse cyclus tot de cycli van hersengolven. De menselijke gezondheid is afhankelijk van op elkaar inwerkende cycli die zijn afgestemd op waarneming, ademhaling, voortplanting en vernieuwing. De chronobiologie diagnosticeert deze cycli in relatie tot verschillende tijden, zoals dag en nacht. Hormonen, waaronder stam- en groeihormonen, hebben hun eigen cycli. Ze zijn bijvoorbeeld 's ochtends het meest actief en 's nachts stiller. Kankercellen lijken zich niet langer aan dezelfde cycli te houden als gewone cellen.
• Anti-telomerase: één deel van een cel, bekend als telomerase, regelt de hele cel. leven levensduur van een cel en het aantal keren dat hij zich kan vermenigvuldigen. Sommige kankercellen ontsnappen aan deze controle en kunnen het aantal keren dat ze zich delen verhogen, waardoor ze 'onsterfelijk' worden. Onderzoekers hopen controle te krijgen over kankercellen door de activiteit van telomerase te stoppen.
• Anti-angiogenese: secundaire tumoren (uitzaaiingen) kunnen de cellen ervan overtuigen om nieuwe bloedvaten te laten groeien om de tumoren te voeden, waardoor zuurstof en voedingsstoffen voor de zich ontwikkelende kanker worden geleverd. Dit proces wordt angiogenese genoemd en de studie hier is het vinden van manieren om de signalen naar normale cellen die met dit proces beginnen te blokkeren.
• Anti-hechtingsmoleculen: Kankercellen vormen zich tot klonters, in tegenstelling tot de cellen in een petrischaaltje die zich tot een vlakkere schikking vormen. Wanneer er klonters van cellen zijn, lijken ze een eigenschap te hebben die zich tegen behandeling verzet. In dit deel van het onderzoek wordt gekeken naar manieren om het samenklonteren van de cellen te voorkomen, door de klonten op te lossen voor een effectievere therapie. Anti-oncogene producten: bepaalde delen van D.N.A., bekend als oncogenen, die een essentiële rol spelen bij het bevorderen van de groei van kanker. Geneesmiddelen die interfereren met de aanmaak van oncogenen zouden nuttig kunnen zijn voor de toekomstige behandeling van kanker.
• Gentherapie: onderzoek naar het gebruik van tumoronderdrukkende genen wordt in het Britse National Cancer Plan benadrukt als een belangrijk onderdeel. In wezen worden stukjes DNA toegevoegd om verloren of beschadigde genen te vervangen, waardoor mogelijk de ontwikkeling van kanker wordt voorkomen bij iemand die 'hoog' is. risico’.
• Vaccins: heel zachtjes aan is de jacht op een algemeen geneesmiddel tegen kanker opzij gezet in plaats van een vaccin. Het hele idee van een remedie of behandeling die 'voor iedereen hetzelfde is' gaat ten onder in het geval van deze specifieke, wanordelijke aandoeningen die kanker veroorzaken bij een individuele persoon. Nadat miljarden zijn uitgegeven aan de zoektocht naar de heilige graal van een kankerbehandeling, wordt er nu onderzoek gedaan naar een vaccin.

Houd rekening met

Op een recent kankerimmunologiecongres in de VS hebben topimmunologen uit 21 landen lezingen bijgewoond over de meest recente immunologische onderwerpen, zoals: kankerimmunosurveillance, immunoediting, kanker-immunologie, kanker-immunologie, kanker-immunologie, kanker-immunologie, kanker-immunologie, enz. antigeen ontdekking, bewaking en analyse van de immunologische reactie op prostaatkanker, ontwikkeling van kankervaccins. De Cancer Vaccine Collaborative (CVC) werd met veel enthousiasme gelanceerd. Het is een speciaal onderzoeksprogramma dat de ontwikkeling van kankervaccins moet verbeteren, gebaseerd op een samenwerking van zes medische centra in New York en één in Minnesota.

Het doel van het onderzoek is het ontdekken van de manier om effectief tegen kanker te immuniseren door middel van een vaccin, met behulp van 'action research'. Vaccins gemaakt van donorbloed blijken te werken voor sommige vormen van kanker. Experimenten met beenmerg Uit transplantaties blijkt dat er ongeveer 40.000 verschillende weefseltypen zijn, waardoor het moeilijk is om een match te vinden. Meestal kan een perfecte match alleen worden gevonden binnen de directe familie van de persoon. Verkeerde matches kunnen een overvloed aan secundaire aandoeningen veroorzaken.

Wetenschappers ontdekken manieren om Killer T-cellen van de gastheer of een donor te trainen om kankercellen effectiever aan te vallen. Ze hebben ontdekt dat Killer T-cellen van donoren die al 'voorgeprogrammeerd' zijn voor een specifieke vorm van kanker (de lichaamscellen van de donor 'herinneren' zich de ziekte) enorm effectief kunnen zijn. Het kan enkele jaren duren voordat de validiteit, betrouwbaarheid, veiligheid en werkzaamheid van deze behandeling is aangetoond. Het oogsten van de natuurlijke immuniteit van onze eigen of donorcellen met behulp van genetische manipulatie zou wel eens een enorme speler kunnen worden tegen hedendaagse immuunziekten. Verhoogde screening: dit soort onderzoek kijkt naar het genetisch identificeren van mensen die een verhoogd risico lopen op bepaalde soorten kanker en is gedeeltelijk een voorbereiding op mogelijke vaccins.

Eindnoot

Genetische counseling zal in de 21e eeuw een bijdrage gaan leveren aan de gezondheidszorg, die net zo goed gebaseerd is op ziektepreventie als op behandeling. Combinaties: onderzoek uit West-Duitsland (Grossart-Maticek) stelt dat er niet één enkele oorzaak is voor kanker, zoals het patroon bij de meeste chronische ziekten. Het toont aan dat ziekte ecologische, psychologische en spirituele dimensies heeft. De implicatie is dat de behandeling op dezelfde bedragen moet zijn gebaseerd, waarbij geen enkele behandeling zeer waarschijnlijk effectief zal zijn omdat er geen enkele oorzaak is. Deze observatie sluit aan bij het standpunt van verschillende holistische professionals die vaak een bredere kijk op gezondheid hebben dan orthodoxe medische professionals. Dr. Robert Buckman is een ervaren kankeronderzoeker en auteur van de informatieve publicatie:'What You should Know About Cancer'.